BADANIA ANALITYCZNE

Z nieinwazyjnych badań analitycznych wykonujemy podczerwień (IR), ultrafiolet (UV), badanie sygnatury, które jako podstawowe już samą budową technologiczną wskazują, czy dzieło jest falsyfikowane, przerabiane, oryginalne. Aby sprostać każdemu z problemów jakie stawia przez nami autentyczność dzieł sztuki wykonujemy badania fluorescencyjne XRF (bezinwazyjne określenie składu pierwiastków pomocne w datowaniu dzieł sztuki: np. rękopisy, malarstwo) oraz inwazyjne (pobranie malutkich próbek): badanie składu chemicznego warstwy malarskiej i werniksu oraz badanie dendrologiczne C14 (określenie wieku powstania dzieła, np. w ustaleniu wieku obiektów z kości słoniowej, papieru, kości, itp). Badania powyższe pozwalają precyzyjnie określić datę powstania dzieła oraz skład pierwiastkowy materiałów co jest dodatkowym potwierdzeniem powyższej datacji.

Światło UV wykorzystywane jest w konserwacji do wstępnego badania obrazów. Metoda ta jest jedną z trzech metod tzw. nieinwazyjnych – obok podczerwieni i rentgena -zatem nie wymaga pobrania próbek warstwy malarskiej. Światło UV wywołuje określone świecenie poszczególnych pigmentów i spoiw z warstwy malarskiej nie przenikając w głębszą strukturę obrazu. Dzięki temu można wstępnie zidentyfikować materiały użyte do namalowania obrazu, a zatem: pigmenty, spoiwa, werniksy, jak również określić obszary rekonstrukcji i retuszy wprowadzonych podczas wcześniej przeprowadzonych konserwacji. Zazwyczaj dzieła nie posiadają dokumentacji z wcześniej przeprowadzonych prac restauratorskich . Obszary uzupełnień są najczęściej niedostrzegalne w świetle widzialnym, zwłaszcza w przypadku wiekowych obrazów. Badanie w bliskiej lub dalekiej podczerwieni (odpowiednio IR 720 i IR 1000) pozwala obserwować, bez konieczności naświetleń RTG, niewidoczne warstwy znajdujące się bezpośrednio pod widoczną nieuzbrojonym okiem malaturą. Są to często szkice ołówkiem, siatki, przemalówki, itp., które również pozwalają na identyfikację autora, gdyż niektórzy artyści nie wykonywali prac alla vista czy prima, ale stosowali np. siatkę. Natomiast metoda XRF-u jest analizą pierwiastkową i pozwala na nieinwazyjne określenie wieku papieru i użytego spoiwa.

Spektrometria Fluorescencji Rentgenowskiej

Metoda XRF (X-Ray Fluorescence Spectroscopy) jest obecnie najczęściej stosowaną techniką analityczną w badaniach bezinwazyjnych. Ze względu na szybkość analizy i możliwość wykonania pomiarów bez jakiegokolwiek przygotowania próbek, XRF znajduje szerokie zastosowanie w kontroli jakości w metalurgii, w ochronie środowiska, itp. Ręczne spektrometry XRF, znajdują szerokie zastosowanie w ośrodkach zajmujących się badaniem dzieł sztuki i zabytków, np. w instytutach badawczych uczelnianych czy muzealnych.

Datowanie C14 - radiowęglową metodą C14. Metoda inwazyjna pozwalająca na ustalenia wieku próbki papieru, wyrobów z kości w tym też słoniowej. Kalibracji dokonuje się na podstawie krzywej kalibracyjnej wyznaczonej w oparciu o pomiary 14C próbek o znanym wieku (głównie dendrochronologicznie datowanych słojach drzew). Otrzymany w efekcie kalibracji tzw. wiek kalibrowany jest najlepszym przybliżeniem kalendarzowego wieku próbki. Wiek kalibrowany podaje się jako przedział, który z prawdopodobieństwem 95% (lub 68%) zawiera wiek kalendarzowy próbki.

OFERTA

I. BADANIA SPECJALISTYCZNE: UV A – IR 720 i 1000 – MIKROSKOPOWE – XR – XRD – C14  DENDROCHRONOLOGICZNE -  OBRAZOWANIE HIPERSPEKTRALNE    

II. EKSPERTYZY I WYCENY W JĘZYKU POLSKIM I  ANGIELSKIM

        Wydawanie świadectw potwierdzających autentyczność dzieł z uwzględnieniem twórczości danego artysty. Wyczerpująca ekspertyza z kompletem specjalistycznych badań. Wycena dzieł sztuki. Pomoc w sprzedaży i przy zakupie dzieł sztuki. Opracowanie ekspertyz, wycen dzieł sztuki na potrzeby urzędów skarbowych, urzędów celnych, instytucji bankowych, przy podziale majątku itd. oraz wymaganych do wywozu dzieł sztuki za granicę. Na powyższym polu współpracuję z ekspertami, konserwatorami i znawcami zgłębiającymi węższe zagadnienia artystyczne, czy  z punktu widzenia historii sztuki, czyli z instytucjami muzealnymi i kulturalnymi, marszandami i kolekcjonerami.

III. RESTAURACJA, KONSERWACJA, REKONSTRUKCJA:

• czyszczenie, uzupełnienia ubytków w tkance malarskiej (gruncie i malaturze, werniksie), rekonstrukcja, dublaż na zimno i gorąco obrazów olejnych na podobraziu: płóciennym, desce, sklejce, tekturze. Konserwacja obrazów temperowych; akwarelowych; akrylowych oraz w technikach mieszanych;
• renowacja i odtwarzanie ubytków, złocenia (szlagmetal i złoto) ram stylowych; konserwacja drewnianych figur, ołtarzy, stall polichromowanych i złoconych, elementów architektonicznych oraz ikon temperowych w płaszczach z metali szlachetnych (srebro i złoto);
• złocenia, srebrzenia na wszelkich podłożach;
• konserwacja papieru;
• renowacja i konserwacja instrumentów lutniczych;
• kopie technologiczne.

       Oferta obejmuje również: profesjonalną ocenę stanu zachowania dzieł sztuki, tj. wykonanie dokumentacji opisowej i fotograficznej (ekspertyza konserwatorska) rejestrującej stan dzieła przed, w trakcie i po konserwacji; opracowanie programów prac konserwatorskich na potrzeby indywidualne, czy do wniosków o dotacje; pomoc w wypełnianiu wniosków o dotacje, a także tworzenie kosztorysów oraz programów prac konserwatorskich na potrzeby pozyskiwania środków finansowych; konsultacje i porady w dziedzinie kolekcjonerstwa, opieki i gromadzenia dzieł sztuki. (Specjalista do spraw pozyskiwania funduszy Unijnych)

       Kosztorys przeprowadzenia konserwacji określa się indywidualnie na podstawie analizy obiektu lub wstępnie na podstawie przesłanych fotografii cyfrowych z dołączonym krótkim opisem i wymiarami. Na cenę zdecydowany wpływ ma zachowanie obiektu, jego technika oraz zakres prac jakie mają być w przypadku dzieła podjęte. Gdy zachodzi takowa potrzeba w przypadku konserwacji istnieje możliwość wykonania badań chemicznych, fizycznych czy mikrobiologicznych we współpracy z najlepszymi specjalistami z poszczególnych dziedzin.

IV. OPRACOWANIA MONOGRAFII, KATALOGÓW,  ARTYKUŁY O SZTUCE

       Opracowanie monografii i katalogów uwieczniających życie i twórczość artystów żyjących i nieżyjących. W zakresie publikacji współpracuję z profesjonalistami z różnych dziedzin: artystą fotografikiem, grafikiem i wydawnictwem czuwając nad powstaniem książki od jej narodzin aż do wydania. Kosztorys po przedstawieniu tematu ustala się adekwatnie do nakładu pracy i oczekiwań Klienta. Pisanie tekstów krytycznych, biograficznych, prasowych z dziedziny sztuki oraz do kalendarzy, wydawnictw o profilu artystycznym.

V. ZABEZPIECZENIE OBIEKTÓW – INWENTARYZOWANIE, DOKUMENTACJA  

1. System dokumentacji dzieł sztuki -OBJECT ID STANDARD

Poniższą ofertę kierujemy do : Prywatnych Kolekcjonerów, Instytucji Wyznaniowych, Firm, które chcą swoje kolekcje zabezpieczyć przed kradzieżą, dewastacją, pożarami, zalaniami i innymi klęskami żywiołowymi.

OBJECT ID STANDARD jest standardem gromadzenia i zapisu danych dotyczących przedmiotów kultury materialnej, stworzonym w celu identyfikacji obiektów utraconych w wyniku przestępstwa, klęski żywiołowej czy zagubienia. System dokumentacji obiektu służy zarówno instytucjom, organizacjom jak i osobom prywatnym do opisu i katalogowania obiektów dziedzictwa kulturowego. Jest to ujednoliconym według przyjętych standardów, sposób opisu dzieła sztuki czy tez przedmiotów o znaczącej wartości estetycznej, historycznej czy materialnej. Należy zaznaczyć, że system ten nie zastępuje profesjonalnej inwentaryzacji obiektów, prowadzonej na podstawie ustalonych kryteriów i w oparciu o dobra znajomość dzieła. Jest jednak bardzo użyteczny dla indywidualnych posiadaczy dzieł sztuki – pomaga dokumentować zbiory i kolekcje. System został rozwinięty dzięki współpracy środowisk muzealnych z organami ścigania, służbami cennymi, pracownikami szeroko pojętego rynku sztuki, towarzystwami ubezpieczeniowymi, jak również właścicielami dzieł sztuki i antyków. Karty ID Object Standard wykonywane są wg obowiązującego standardu i będą obejmować:

• przygotowanie profesjonalnego zdjęcia dzieła sztuki
• przygotowanie opisu danych technicznych (wymiar, materiał, technika wykonania)
• pełen opis dzieła sztuki wraz z krótką analizą stylistyczno – formalną
• tytuł obiektu z uwzględnieniem tematu
• datacja lub określenie okresu powstania
• krótka informacja o autorze
• opis stanu zachowania wraz z zaleceniami konserwatorskimi w przypadku obiektów zniszczonych kwalifikujących się do renowacji/konserwacji.

Osoba dysponująca wymienionymi dokumentami powinna w przypadku utraty obiektu czy kradzieży jak najszybciej dostarczyć dokumentacje policji w celu umożliwienia podjęcia szybkich działań zmierzających do odzyskania utraconego dzieła. Przekazana dokumentacja stanowić będzie  podstawę do rejestracji utraconego dzieła w policyjnej bazie danych, Krajowym Wykazie zabytków utraconych lub wywiezionych za granice niezgodnie z prawem, Ośrodku Ochrony Zbiorów Publicznych oraz w międzynarodowej bazie danych – SG Interpolu. Object ID został zainicjowany przez fundację Jean Paul Getty Trust w 1993 roku (standardy opisu obowiązują od 1997 r.), natomiast od 1999 roku projektem zarządza organizacja charytatywna Council for Prevention of Art. Thef (CoPAT). System ten jest promowany i zalecany m. innymi przez FBI (Federal Bureau of Investigation), Scotland Yard, Interpol, a także przez UNESCO i ICOM (International Council of Museums) oraz inne podmioty zajmujące się obrotem, wyceną i ubezpieczeniami dzieł sztuki. ICOM posiada obecnie wszelkie prawa do administrowania standardem Object ID. Policja uznaje wagę dobrej i rzetelnej informacji w walce przeciwko złodziejom dzieł sztuki. Object ID Standard został wprowadzony w wielu krajach Europy i Azji. Istnieją oficjalne tłumaczenia formularzy na wiele języków. W tym standardzie rejestrowane są najcenniejsze dobra kultury utracone na terenie państw członkowskich Interpolu w bazie Works of Stolen Art., system odpowiada również International Art. – Loss Register. Wzór kart został zamieszczony na stronach znajdujących się pod następującymi linkami:

http://www.zabytki-tonz.pl/pliki/ObjectIDverPLl.pdf

http://www.bezpiecznezbiory.eu/uploads/Przyk%C5%82ady/04_SPOSOB%20WYPELNIANIA%20FORMULARZA.pdf

2. WYCENA DZIEŁ SZTUKI POD UBEZPIECZENIE MAJĄTKU – OPERAT SZACUNKOWY

Wydawany przez nasza firmę operat szacunkowy ruchomości )dzieł sztuki, antyków) to autorska, pisemna opinia rzeczoznawcy ministerialnego o wartości przedmiotu wyceny: dzieł sztuki, antyków (meble, rzeźba, malarstwo, księgi, monety, elementy wyposażenia i wystroju, itp.). która jest dokumentem urzędowym. W tym dokumencie znajdują się główne informacje dotyczące danego dzieła sztuki, a mianowicie: określenie przedmiotu, materiału i techniki, wymiary, zdjęcie przedmiotu, krótki opis przedmiotu oraz wycena szacunkowa odnosząca się do notowań rynku antykwarycznego krajowego lub zagranicznego, jak również informacja uwzgledniająca stan zachowania obiektu. Wspomniany dokument zostanie sporządzony zgodnie ze standardami europejskimi, zasadami dobrej praktyki zawodowej oraz stanem prawnym. Taki operat sporządza się również pod ubezpieczenie wartości mienia ruchomego, jak również do wyceny majątku: w obliczeniu majątku w masie spadkowej, w wycenach komorniczych, podziałach majątkowych itp. Operat szacunkowy zawiera:

1. stronę tytułową
2. wyciąg z operatu szacunkowego
3. określenie przedmiotu, zakresu i uwarunkowań wyceny
4. określenie celu wyceny
5. określenie podstaw formalnych, prawnych i merytorycznych sporządzenia dokumentu oraz źródeł danych o każdym dziele sztuki niezależnie od jego rodzaju, materiału i techniki wykonania, wymiary
6. określenie ważnych dat dla zdefiniowania wartości każdej ruchomości
7. zdjęcie przedmiotu wraz z charakterystyka dzieła  sztuki: tytuł, materiał, technika i wymiary
8. opis stanu danej ruchomości: obrazu, rzeźby, elementów wyposażenia wnętrz(  żyrandol, kinkiet, biurko, zestaw mebli, lustro, zegar, tapiseria, kilim, przedmioty jubilerskie, itp.)
9. analizę stylistyczną
10. analizę i charakterystykę rynku antykwarycznego w zakresie dotyczącym celu i sposobu wyceny, opisujące rynek właściwy ze względu na rodzaj, obszar i zakres dzieł sztuki objętych analizą
11. przedstawieniu informacji dotyczących prognozowanej zmiany wartości dzieł sztuki wchodzących w skład kolekcji
12. przedstawienie i uzasadnienie wyboru podejścia, metody i techniki wyceny oraz wskazanie rodzaju określanej wartości
13. wynik końcowy wraz z uzasadnieniem
14. klauzule
15. podpis autora z użyciem pieczęci zawodowej (rzeczoznawcy materialnego)
16. ustalenia dodatkowe i załączniki, których zamieszczenie jest uzasadnione.

Operat szacunkowy jest najbardziej optymalnym rozwiązaniem, gdyż założeniem takiego urzędowego dokumentu jest możliwość aktualizacji wyceny. Aktualizacja wyceny wykonywana jest przez tego samego rzeczoznawcę, który sporządził operat co ma uzasadnienie w potwierdzeniu wyniku wartości ruchomości, jak również w prognozowaniu wartości cenowych.